Krótki poradnik o odwrotnym obciążeniu

Odwrotne obciążenie w podatku VAT polega na przeniesieniu obowiązku rozliczenia podatku z dostawcy na nabywcę. Dotyczy ono coraz większej grupy czynnych podatników. A dodatkowo trwają prace zmierzające do objęcia odwrotnym obciążeniem nowych grup przedsiębiorców. Obecnie w załączniku numer 11 do ustawy o podatku od towarów i usług są wymienione towary, w stosunku do których stosuje się odwrotne obciążenie, ale w sytuacjach gdy

• sprzedaż dostawcy nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku, 
• nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, 
• dostawa nie jest objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy 

Ustalone są także limity transakcyjne, w przypadku gdy przedmiotem dostawy jest elektronika, przenośne urządzenia, konsole do gier wideo i gier zręcznościowych lub hazardowych z elektronicznym wyświetlaczem, itp. Limit dotyczy minimalnej łącznej kwoty netto zamówionych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji, wynoszącej 20 000 zł.

Jednolita gospodarczo transakcja ma miejsce wówczas, gdy obejmuje:

1. umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów z załącznika nr 11 do ustawy o VAT, nawet jeżeli są one osobno dostarczane oraz wyszczególnione na różnych fakturach
2. więcej niż jedną umowę, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie elektroniką.

Faktura, która dokumentuje odwrotne obciążenie powinna zawierać wyrażenie "odwrotne obciążenie” i nie powinna zawierać danych dotyczących:

• stawki podatku, 
• sumy wartości sprzedaży netto, 
• kwoty podatku. 

Dostawa towaru powoduje obowiązek podatkowy. W przypadku otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towaru, wówczas obowiązek podatkowy powstaje w stosunku do wysokości otrzymanej kwoty wraz z chwilą jej otrzymania.